قرآن در مثنوی

گزارشی از بهره برداری های مولوی از قرآن در دیوان مثنوی معنوی است. مثنوی معنوی، سروده عارف نامی و شاعر متفکر، مولانا جلال الدین رومی است. از نمودهای آشکار و جلوه های برجسته این اثر ادبی شگرف، حضور گسترده و کم نظیر قرآن در جای جای آن است.  دامنه تأثیر قرآن بر مثنوی، تنها محدود به الفاظ و تعبیرات آنکه بسیار بر گرفته از قرآن کریم است، خلاصه نمی شود، بلکه اوج بهره وری مولوی از قرآن در پیام و محتوای مثنوی که در قالبهای مختلفی چون داستان، حکایت، تمثیل و پند و... نمودار می شود، به خوبی می توان دید. نویسنده، کاربرد صناعاتی چون اقتباس، تلمیح، حلّ یا تحلیل و ترجمه را به همراه شرح و توضیح مختصر و ذکر نمونه هایی در مثنوی معنوی بیان کرده است.